zaterdag, juli 05, 2008
Foto’s dode VS-mariniers kosten ingebedde fotograaf zijn baan
Het Amerikaanse leger in Irak heeft de ingebedde Amerikaanse fotograaf Zoriah Miller bedankt voor zijn diensten nadat die foto’s van lichamen van dode mariniers had gepubliceerd op zijn website. Miller zegt dat hij het slachtoffer is van censuur, volgens de mariniers heeft de fotograaf de regels overtreden voor ingebedde journalisten.
Op 26 juni voerde een zelfmoordterrorist een aanslag uit op een vergadering van de gemeenteraad in Fallujah, een stad 69 kilometer ten westen van Bagdad. Bij de explosie kwamen twintig Irakezen, twee tolken en drie mariniers om het leven. Onder de slachtoffers waren de burgemeester van het nabijgelegen stadje Karmah, drie prominente sjeiks en enkele van hun familieleden. Ze waren lid van de lokale “awakening council”, een militie die met Amerikaanse steun tegen al-Qaida in Irak vecht.
Miller was op het moment van de aanslag een huizenblok verder op patrouille met de eenheid mariniers waarin hij als fotograaf was ingebed. Eerder had hij het aanbod om foto’s te maken op de bewuste vergadering afgewimpeld. Zijn eenheid was de eerste die ter plaatse kwam.
“Toen we er naartoe liepen, zag ik hier en daar al menselijke resten: een keppeltje met wat haar, stukken beenderen”, zegt Miller aan de telefoon vanuit de Green Zone in Bagdad. “Toen we aan het getroffen gebouw kwamen was de chaos compleet. Irakezen, politiemannen en burgers, liepen door elkaar en schreeuwden. Lichamen werden van onder het puin getrokken.”
“Ik ging naar binnen en zag de resten van 20 slachtoffers overal verspreid liggen. Een van de mariniers in mijn groep moest braken. De anderen stonden wat te draaien, niet goed wetende wat te doen. Het was compleet surrealistisch.”
“Op dat moment realiseerde ik me dat ik dit nog nooit had meegemaakt. Ik probeerde me te concentreren om te kunnen vastleggen hoe ik me op dat moment voelde, met al die visuele gruwel. Niemand is in de VS weet wat het precies betekent als je hoort dat 20 mensen zijn omgekomen in een bomaanslag. Ik wil de mensen dat cijfer doen associëren met het reële verlies aan mensenlevens dat erachter schuilgaat. En meteen laten zien waarom sommige soldaten terugkeren met posttraumatisch stresssyndroom.”
Miller nam enkele foto’s, moest het gebouw verlaten en mocht nog terugkomen voor een laatste foto van het bloedbad, voor de plaats des onheils definitief werd afgesloten. “De mariniers hebben voor de rest van de dag lichaamsdelen geraapt en in zakken en emmers geladen.”
Op 1 juli kreeg Miller telefoon van een communicatie-officier, die hem beval de foto’s van zijn blog te verwijderen. Nadat hij had gevraagd waarom, belde een hogere officier terug om te zeggen dat de publicatie van dode Amerikaanse soldaten in uniform een inbreuk was op Millers contract als ingebedde journalist. De fotograaf antwoordde dat hij nooit zo’n clausule had ondertekend.
Bron: IPS via Gazet van Antwerpen.
Bekijk de (schokkende) foto's van Zoriah Miller op zijn website, en lees over de nasleep.
Bekijk tevens de website Diaries of a Shooter.
Lees ook de boodschap van Zoriah Miller op Warshooter.com.
Op 26 juni voerde een zelfmoordterrorist een aanslag uit op een vergadering van de gemeenteraad in Fallujah, een stad 69 kilometer ten westen van Bagdad. Bij de explosie kwamen twintig Irakezen, twee tolken en drie mariniers om het leven. Onder de slachtoffers waren de burgemeester van het nabijgelegen stadje Karmah, drie prominente sjeiks en enkele van hun familieleden. Ze waren lid van de lokale “awakening council”, een militie die met Amerikaanse steun tegen al-Qaida in Irak vecht.
Miller was op het moment van de aanslag een huizenblok verder op patrouille met de eenheid mariniers waarin hij als fotograaf was ingebed. Eerder had hij het aanbod om foto’s te maken op de bewuste vergadering afgewimpeld. Zijn eenheid was de eerste die ter plaatse kwam.
“Toen we er naartoe liepen, zag ik hier en daar al menselijke resten: een keppeltje met wat haar, stukken beenderen”, zegt Miller aan de telefoon vanuit de Green Zone in Bagdad. “Toen we aan het getroffen gebouw kwamen was de chaos compleet. Irakezen, politiemannen en burgers, liepen door elkaar en schreeuwden. Lichamen werden van onder het puin getrokken.”
“Ik ging naar binnen en zag de resten van 20 slachtoffers overal verspreid liggen. Een van de mariniers in mijn groep moest braken. De anderen stonden wat te draaien, niet goed wetende wat te doen. Het was compleet surrealistisch.”
“Op dat moment realiseerde ik me dat ik dit nog nooit had meegemaakt. Ik probeerde me te concentreren om te kunnen vastleggen hoe ik me op dat moment voelde, met al die visuele gruwel. Niemand is in de VS weet wat het precies betekent als je hoort dat 20 mensen zijn omgekomen in een bomaanslag. Ik wil de mensen dat cijfer doen associëren met het reële verlies aan mensenlevens dat erachter schuilgaat. En meteen laten zien waarom sommige soldaten terugkeren met posttraumatisch stresssyndroom.”
Miller nam enkele foto’s, moest het gebouw verlaten en mocht nog terugkomen voor een laatste foto van het bloedbad, voor de plaats des onheils definitief werd afgesloten. “De mariniers hebben voor de rest van de dag lichaamsdelen geraapt en in zakken en emmers geladen.”
Op 1 juli kreeg Miller telefoon van een communicatie-officier, die hem beval de foto’s van zijn blog te verwijderen. Nadat hij had gevraagd waarom, belde een hogere officier terug om te zeggen dat de publicatie van dode Amerikaanse soldaten in uniform een inbreuk was op Millers contract als ingebedde journalist. De fotograaf antwoordde dat hij nooit zo’n clausule had ondertekend.
Bron: IPS via Gazet van Antwerpen.
Bekijk de (schokkende) foto's van Zoriah Miller op zijn website, en lees over de nasleep.
Bekijk tevens de website Diaries of a Shooter.
Lees ook de boodschap van Zoriah Miller op Warshooter.com.
# posted by Jan-Edward : 23:20
|
|